Fly me to the moon

Acabamos de leer en 2º de Bachillerato Plenilunio de Antonio Muñoz Molina. Recogemos aquí una de las canciones que aparecen en el libro .

Ano Internacional das árbores (VI)

Procedencia da imaxe

"En los huertos y en los jardines, cuyos senderos no hollaban hacían muchos años las plantas de los religiosos, la vegetación, abandonada de sí misma, desplegaba todas sus galas, sin temor de que la mano del hombre la mutilase, creyendo embellecerla.

Las plantas trepadoras subían encaramándose por los añosos troncos de los árboles; las sombrías calles de álamos, cuyas copas se tocaban y se confundían entre sí, se habían cubierto de céspedes."

"El rayo de luna" de Gustavo Adolfo Bécquer.

Os soportes de escritura

Ademais da exposición sobre Violencia de Xénero que podedes visitar á entrada do noso centro, na Biblioteca tamén contamos con outra sobre Os soportes de escritura na Antigüidade , elaborada polo Departamento de Clásicas, e que se irá completando ao longo do curso. Un interesante percorrido que non deberiamos perder.

Contra a Violencia de Xénero (III)

Hoxe celébrase o Día Internacional contra a Violencia de Xénero. Dende a Biblioteca levamos a cabo unha serie de actividades que presentamos de xeito resumido cunha pequena montaxe.

Queremos agradecer moi especialmente a presencia no noso centro de Ofelia Lema Villar, que na actualidade está a rematar Criminoloxía na USC, a súa excelente charla sobre o tema e ademais proporcionounos moito material a alumnos e profesores .

Tamén agradecemos o texto elaborado pola alumna de 4º de ESO A, Paula Gamallo, especialmente sensibilizada con este tema, e que reproducimos a continuación.

"Verdadeiramente todos estamos concienciados do feito de que, no noso país, coma no resto do mundo, sucedan a miúdo casos de violencia de xénero. Os medios de comunicación, como por exemplo o telediario, mostran día a día un novo exemplo de violencia machista na que a muller, polo xeral, é asasinada dunha maneira ou doutra.

En certo modo, a información atópase a disposición da sociedade, co paso do tempo avánzase e todos imos coñecendo máis sobre este tema, pero eu quero dar lugar a unha pregunta: TOMAMOS VERDADEIRAMENTE EN SERIO TODOS ESTES FEITOS DE DISCRIMINACIÓN CARA A MULLER OU SIMPLEMENTE SENTIMOS CERTA PENA POLAS VÍCTIMAS, EVADÍNDONOS COA IDEA DE QUE NON ACONTEZA O NOSO ARREDOR?

O primeiro que debemos ter claro é que a violencia de xénero non so engloba os golpes, insultos... Este concepto vai moito máis alá e, na sociedade na que vivimos, a pesar de todos os adiantos que existen, a discriminación cara a muller segue sendo un feito e existe en cada mínimo detalle das nosas vidas: nos medios de comunicación (anuncios, programación sexista...); na educación infantil, que é onde aparecen os primeiros indicios cara á desigualdade, debido á educación impartida polas familias na que o rol da muller é sempre diferente ao do home, os xoguetes son calificados para a nena ou o neno, a influencia dos amigos e de como se comportan os demais. Tamén na ocupación de postos de traballo está demostrado que o home exerce sempre cargos moito máis importantes e mellor remunerados que a muller, a pesar de seren máis as mulleres nas universidades.

Todos estes exemplos, aos que a maior parte da sociedade non dá suficiente importancia, dan lugar á resposta da pregunta plantexada anteriormente e é que todos deberiamos concienciarnos de que aínda nos queda moito por avanzar para acadar a igualdade plena entre homes e mulleres e que, na medida do posible, teriamos que contribuir á inserción absoluta da muller na sociedade e tentar abolir por completo todo indicio de discriminación cara a ela. A axuda está nas túas mans, ti decides".

Contra a Violencia de Xénero (III) on PhotoPeach

Cadea perpetua

Unha alumna que prefire non desvelar o seu nome fainos chegar a seguinte recomendación :

"É unha película moi emotiva que trata dun home que chega ao cárcere tras ser culpado de asasinato. Alí é maltratado e obrigado a facer cousas que non quere. Ao principio cústalle facer amigos e relacionarse pero, co tempo, acaba gañando a amizade e o repecto de case todos. Cando consegue saír do cárcere víngase de todos e fai realidade o seu soño.

Eu recoméndolla a todos os meus compañeiros e a todas aquelas persoas ás que lles gusten as películas que lles fagan pensar ".

Contra a violencia de xénero (II)

Procedencia da imaxe

"A violencia contra a muller é quizais a máis vergonzosa violación dos dereitos humanos. Non coñece límites xeográficos, culturais ou de riqueza".

Kofi Annan

As mochilas volven viaxar

Procedencia da imaxe

Dende a Biblioteca lembrámosvos que xa comezaron a viaxar as primeiras mochilas para que todas as familias poidan disfrutar do seu contido (obras de lectura, películas...) Este curso ampliamos o prazo de préstamos a 15 días, tendo en conta as vosas suxerencias.

Cada mochila leva unha libreta para que deixedes os vosos comentarios sobre a actividade.

Dereito á Educación

O vindeiro domingo, 20 de novembro, celébrase o XXII aniversario da firma da Convención dos Dereitos do Neno.

A través dunha campaña protagonizada por Pocoyó, en colaboración con UNICEF, podemos lembrar os Dereitos da Infancia.

Contra a violencia de xénero

Procedencia da imaxe

"A obra perfecta da agresividade é conseguir que a víctima admire ao verdugo"

Victoria Sau

Historia de un segundo

Procedencia da imaxe

Martina Domínguez, de 2ºESO B, fainos a seguinte recomendación de lectura: "Es un bonito libro que nos enseña como a veces el amor puede más que la propia vida. En este caso, como tantos otros antiguamente, el mayor impedimento entre los protagonistas, que son dos jóvenes enamorados, es su clase social. Mientras que él es el esclavo del médico y no sabe leer ni escribir, ella proviene de una familia acomodada, así que tendrán que comunicarse de una ingeniosa manera y con la ayuda de otras personas".

Porque un segundo de amor puede ser más intenso que cien años de vida.

Papiroflexia (II)

Fixemos unha pequena montaxe cos traballos elaborados polos alumnos, e por algún profesor, sobre a Papiroflexia. Esta actividade non sería posible sen a implicación dos Departamentos de Educación Física e de Plástica que lle dedicaron tempo e ilusión a este proxecto, e, por suposto, ao traballo dos alumnos. Aproveitamos tamén para felicitar ao alumno de 2º de Bacharelato Juan Manuel Ríos polo seu traballo.

Este é o resultado. Agardamos que sexa do voso agrado.

Papiroflexia on PhotoPeach

A voadora de Serantes

Procedencia da imaxe

A VOADORA DE SERANTES

Estaba Manuel Páramo botándolle un feixe de herba ás vacas, e a muller apoleirando as galiñas, á caída dunha serán de verán, cando delambos ouviron un asubío mesmo derriba das súas cabezas. Miraron pra o ceo, a ver de ónde viña aquelo, que pasaba de asubío a trono, e viron pasar voando, nunha banqueta, á señora María de Fontes, que era conocida pola Voadora de Serantes, aínda que ninguén sabía de ónde lle viñera o apodo. Pro ben sabía que era acertado, que a señora María voaba. Manuel e a súa muller correron a darlle o parte aos veciños de deloutra banda do río. O señor Bastián de Cosme, liando despacio un cigarro, comentou:

- ¡Non sabía que fose meiga!

E non lle dou importancia ao asunto, recomendándolle a Manuel e maila muller que calasen o conto e non se metesen na vida de naide.

- Cadaquén gaña a vida como pode, sentenciou.

Álvaro Cunqueiro, Os outros feirantes.

Papiroflexia

PAPIROFLEXIA s.f. Arte ou destreza de obter figuras diversas mediante dobras das follas de papel.

Este ano, coincidindo co Día da Biblioteca Escolar, estamos a organizar, coa axuda do Departamento de Educación Física, unha pequena exposición sobre este tema. Xa comezamos a facer figuras e pensamos que pode ser unha actividade atractiva, así que esperamos que vos animedes, profesores e alumnos, esta fin de semana, e que o vindeiro luns apareza o noso centro cheo de creacións orixinais.

Deixámosmos aquí un vídeo para que vaiades entrenando.

Ano Internacional das árbores (V)

Procedencia da imaxe

duir

camiñar polo gume das follas

do carballo

era como abalar nos tombos

en Arneliña

esfragarse polo oco do teu van

a beira dunha folla de carballo

con q de quercia

debuxaba a revolta das corredoiras

que levan á túa casa

e aínda que nunca o dicimos

en voz alta

no centro do bugallo

arreconchegada como un neno no berce

ela conta os días e minutos

para que chuegue a súa hora

abecedario de árbores de Marilar Aleixandre.

Colinas plateadas

Antonio Machado (1875-1939) es uno de nuestros grandes clásicos. Seguimos leyendo sus versos y disfrutando de ellos. Acabamos de hacer una pequeña selección en 2º de Bachillerato y queremos recordar este conocido poema perteneciente a Campos de Castilla (1907-1917).

Procedencia de la imagen

¡Colinas plateadas,

grises alcores, cárdenas roquedas

por donde traza el Duero

su curva de ballesta

en torno a Soria, oscuros encinares,

ariscos pedregales, calvas sierras,

caminos blancos y álamos del río,

tardes de Soria, mística y guerrera,

hoy siento por vosotros, en el fondo

del corazón, tristeza,

tristeza que es amor! ¡Campos de Soria

donde parece que las rocas sueñan,

conmigo vais! ¡Colinas plateadas,

grises alcores, cárdenas roquedas!...

Music

"Music expresses that which cannot be put into words and that which cannot remain silent".

Victor Hugo

El café de los corazones rotos

Procedencia da imaxe

"-Hay dos cosas en la vida de las que un hombre nunca se harta-me decía mi madre-:Un buen plato de cocina y un buen abrazo". (Páx.9)

Así comeza esta historia, protagonizada por Dell, unha muller que ve como a súa vida cambia dun día para outro dun xeito importante, tras perder ao seu marido, co que estivo casada trinta anos. Sen embargo, chega a conclusión de que esta relación non era o que parecía e debe facerlle fronte a moitos problemas (económicos, persoais...) , así que decide sacarlle partido ás súas habilidades culinarias e abrir unha cafetería, o Heartbreak Cafe.

Dell ten que superar moitos atrancos no camiño pero conta tamén con moitos aliados. É unha muller valente que se atopa a sí mesma e que ten amigos que a axudan a saír adiante (Toni, Boone...)

Hai que dicir que nalgúns momentos percíbese certa previsibilidade, sobre todo cara ao final do libro.

As receitas do Heartbreak Cafe aparecen recollidas nas páxinas finais.

Ameaza

Settecento

Marisa fainos a seguinte recomendación de lectura:

Procedencia da imaxe

Seguindo a mesma liña que en Festina lente, Marcos Calveiro sumérxenos nun mundo de intriga da man do personaxe Aldo , pero esta vez centrado na Venecia do século XVIII. A súa riqueza léxica acompáñanos ao longo das descricións das dúas cidades que son tamén protagonistas neste libro: Venecia e Santiago.

O xove músico Aldo será víctima das intrigas que se tecen ao seu redor e a pesar da protección do seu mestre Vivaldi, a sorte depararalle un final incerto.

Recoméndovos este libro se vos gustan os libros de intriga e de amor pero sobre todo o disfrute do relato ben construido e cunha riqueza léxica sorprendente.

ILLAMENTO

Día Internacional do Alzheimer

No Día Internacional do Alzheimer queremos recoller esta excelente iniciativa.

Autoestima

Todo un mundo de posibilidades

Comeza un novo curso e a Biblioteca abre as súa portas. Dende esta parte importante do noso centro onde recomendamos lecturas, programamos actividades, soñamos e, en definitiva disfrutamos lendo , dámosmos a Benvida a todos e presentámosvos unha serie de materiais que están a vosa disposición.

. A novela policíaca :

. A Música:

. A Banda Deseñada :

. O mundo do cine ( películas de aventuras, clásicos, documentais...)

Todo un mundo de posibilidades que tedes a vosa disposición!

Ano Internacional dos Bosques (IV)

Procedencia da imaxe

"Cando o verán cubra o mundo e nun mediodía de ouro

baixo o teito de follas durmidas se despreguen os soños das árbores,

cando as salas dos bosques sexan verdes e frías e o vento sopre do oeste,

¡volve onda min! ¡Volve onda min e di que a miña terra é a mellor!"

O Señor dos Aneis, II .As Dúas Torres de J.R.R. Tolkien

El jardín olvidado

"Me gustaría honrar aquí a los autores que escriben para niños. Descubrir a edad temprana que detrás de las negras marcas de un papel blanco se ocultan mundos de incomparable terror, alegría y excitación es uno de los grandes regalos de la vida. Estoy enormemente agradecida a aquellos autores cuyas obras encendieron mi imaginación infantil e inspiraron en mí un amor por los libros y la lectura que han sido una constante compañía. El jardín olvidado es, en parte, una oda a ellos". (Páx. 11,12).

Seguindo a recomendación de dúas amigas comecei a ler El Jardín olvidado de Kate Morton e debo dicir que non parei ata que rematei. Esta obra atrapoume dende as primeiras páxinas. Nela atopamos unha historia que se desenrola en varios lugares (Londres, Brisbane, Cornualles...) e que presenta saltos no tempo, tratando de desvelar un segredo familiar que durante toda a súa vida intrigou a Nell, unha das protagonistas, que descoñece cales foron en realidade as súas orixes. Será Cassandra, a súa neta, quen retome a investigación, despois de herdar da súa avoa unha misteriosa cabana.

É tamén unha historia na que a literatura está moi presente a través dos relatos de fadas que Eliza Makepeace escribe continuamente e que teñen relación coa súa propia vida.

A pesar da dureza de moitos momentos narrados (non foi nada doada a vida destas mulleres), a historia ten momentos inesquecibles e, na miña opinión, merece moito a pena.

A rapaza do circo

Hoxe cúmplense 70 anos do nacemento de Carlos Casares, autor fundamental na renovación da nosa narrativa . Lembramos un fragmento do seu relato A rapaza do circo pertencente á obra Vento ferido (1967).

"Mirou pola fiestra. Víase a carpa do circo que se erguía entre os carballos do feiral.

Está castigado. Cando el saia, a sesión da tarde terá rematado. E despois de cear non o deixarán ir.

A cousa empezou por culpa dunha aposta. Os de quinto estudiaban na aula II que tiña acceso directo dende o portal sin pasar polas demais dependencias do colexio. Podían ve-la rúa e meterse coas rapazas que pasaban sin que ninguén os vixiase. Cando viron a Anne, avisárono:

- Mira a francesiña do circo".

Procedencia da imaxe

Remedio

Gustounos moito este vídeo sobre o Fomento da lectura , parécenos un traballo estupendo e, dende aquí, felicitamos aos seus creadores. A verdade é que todo son vantaxes (a adquisición de vocabulario, a posibilidade de viaxar a outros mundos, ...)

La tierra de las cuevas pintadas

Procedencia da imaxe

"El tercer color primario es el amarillo, el color del sol, Bali, y el color del fuego, aunque los dos contienen también mucho rojo, lo que demuestra que poseen vida propia. En el sol, se ve el rojo sobre todo por la mañana y al atardecer. El sol nos da luz y calor pero puede resultar peligroso. Un exceso de sol puede quemar la piel y secar las plantas y los abrevaderos. Nadie tiene control sobre el sol;ni siquiera Doni, la Madre, podría controlar a su hijo, Bali". (Páx.107).

Esta obra é o sexto volume da serie Os fillos da terra de Jean M. Auel. Ambientada na Prehistoria e froito dun longo traballo de documentación, trata de reconstruir como foi a vida na época das cavernas. A historia céntrase no personaxe de Ayla, unha muller criada cos mamutoi, que inicia a súa xira da Donier para se converter co tempo e tras pasar unha serie de probas, en Zelandoni da Novena Caverna. Acompañada de Jolandar, a súa parella, e de Jonayla, a súa filla de curta idade, debe atravesar un camiño cheo de dificultades para acadar a súa meta.

• Título: La tierra de las cuevas pintadas.
• Autora: Jean M. Auel.
• Editorial Maeva, 794 páxinas.

Ano Internacional dos Bosques (III)

Procedencia da imaxe

EN LOS BOSQUES DE PENNSYLVANIA

Cuando un árbol gigante se suicida,
harto de estar ya seco y no dar pájaros,
sin esperar al hombre que le tale,
sin esperar al viento,
lanza su última música sin hojas
—sinfónica explosión donde hubo nidos—,
crujen todos sus huecos de madera,
caen dos gotas de savia todavía
cuando estalla su tallo por el aire,
ruedan sus toneladas por el monte,
lloran los lobos y los ciervos tiemblan,
van a su encuentro las ardillas todas,
presintiendo que es algo de belleza que muere.

Gloria Fuertes

Unha viaxe fantástica

Ata o 28 de agosto temos a oportunidade de visitar ExpoSyFy en A Coruña, onde estanse a expoñer obxectos orixinais de películas como Star Wars, Batman, Dick Tracy ... Unha viaxe fantástica a través do tempo.

Ano Internacional dos Bosques (II)

BOSQUE

Cruzas por el crepúsculo.
El aire
tienes que separarlo casi con las manos
de tan denso, de tan impenetrable.
Andas. No dejan huellas
tus pies. Cientos de árboles
contienen el aliento sobre tu
cabeza. Un pájaro no sabe
que estás allí, y lanza su silbido
largo al otro lado del paisaje.
El mundo cambia de color: es como el eco
del mundo. Eco distante
que tú estremeces, traspasando
las últimas fronteras de la tarde.

Ángel González

La trampa de miel

Procedencia da imaxe

"El hombre de la cámara de fotos la vio de pronto. Se detuvo, salió del sendero y se adentró un poco entre los árboles. Se colgó la cámara en el cuello, la levantó hasta sus ojos y miró por el visor. Le temblaban las manos. Sólo llevaba una fina chaqueta blanca sobre el vestido de verano rosa. A lo largo de la playa había preparados montones de madera para encender grandes hogueras. Era la noche de San Juan y había que celebrarlo". (Páx.399).

Nun intervalo moi curto de tempo, nunha pequena localidade, desaparece Patrick, un rapaz, cando ía camiño da súa casa, ao rematar as clases. Unha veciña que pasa o tempo mirando pola ventá da súa casa é a persoa que o viu por última vez. Uns días despois, Elna Druzika, é atropelada. Ábrese unha investigación e Marian Dahle , que acaba de chegar, únese ao equipo do inspector Cato Isaksen, pero semella que non conxenian e prodúcense moitas tensións entre eles. O tempo vai pasando e os datos que saen á luz son terribles...

Le soleil

Source de l'image

Le Soleil (Fleurs du mal)

Charles Baudelaire (1821-1867)

Le long du vieux faubourg, où pendent aux masures

Les persiennes, abri des sécrètes luxures,

Quand le soleil cruel frappe à traits redoublés

Sur la ville et les champs, sur les toits et les blés,

Je vais m'exercer seul à ma fantasque escrime,
Flairant dans tous les coins les hasards de la rime,
Trébuchant sur les mots comme sur les pavés
Heurtant parfois des vers depuis longtemps rêvés.

Ce père nourricier, ennemi des chloroses,
Eveille dans les champs les vers comme les roses;
II fait s'évaporer les soucis vers le ciel,
Et remplit les cerveaux et les ruches le miel.
C'est lui qui rajeunit les porteurs de béquilles
Et les rend gais et doux comme des jeunes filles,
Et commande aux moissons de croître et de mûrir
Dans le coeur immortel qui toujours veut fleurir!
Quand, ainsi qu'un poète, il descend dans les villes,
II ennoblit le sort des choses les plus viles,
Et s'introduit en roi, sans bruit et sans valets,
Dans tous les hôpitaux et dans tous les palais.

Los herejes de Oxford

Procedencia da imaxe

"La biblioteca ocupaba el primer piso del edificio norte en el lado oeste de la escalera principal, justo enfrente de la capilla, y era un poco más pequeña que ésta. Al igual que ella, tenía el techo de vigas de madera y esteras en el suelo. Había sido diseñada siguiendo el estilo del siglo anterior, con grandes y largos atriles de madera donde los lectores leían de pie los voluminosos libros manuscritos que estaban sujetos con cadenas de latón a una barra del mismo metal que corría debajo de los atriles". (Páx.199)

Giordano Bruno é un humanista que discrepa da ideoloxía da época na que lle tocou vivir, no século XVI, e iso tráelle moitos problemas. Vese obrigado a deixar o Mosteiro de San Domenico Maggiore, en Nápoles, e chega a Oxford, defendendo as ideas de Copérnico, e na procura dun manuscrito. Por outra banda, sir Francis Walsingham, Secretario de Estado da raíña Isabel, encoméndalle unha importante misión e así Bruno verase envolto nunha complexa situación na que terá que investigar unha serie de crimes.

• Título: Los herejes de Oxford.
• Autora: S.J.Parris.
• Editorial Grijalbo, 455 páxinas.

The Fantastic Flying Books of Mr. Morris Lessmore

Este é o título dunha estupenda aplicación que a través do Deseño 3D e a Animación permite achegarse aos libros dun xeito ameno. O seu autor é William Joyce.

My favourite westerns

My favourite westerns on PhotoPeach

A mar de músicas

A partir do vindeiro venres día 8 temos unha cita importante coa multiculturalidade en Cartaxena onde vaise celebrar o Festival A mar de músicas . Este ano Italia será a gran protagonista, aínda que estarán tamén presentes voces de todos os continentes (Omara Portuondo, Cyndi Lauper, ...)

Soliloquio del farero

"Cómo llenarte, soledad,

sino contigo misma...

De niño, entre las pobres guaridas de la tierra,

quieto en ángulo oscuro,

buscaba en ti, encendida guirnalda,

mis auroras futuras y furtivos nocturnos,

y en ti los vislumbraba,

naturales y exactos, también libres y fieles,

a semejanza mía,

a semejanza tuya, eterna soledad.

[... ] Por ti me encuentro ahora el eco de la antigua persona

que yo fui,

que yo mismo manché con aquellas juveniles traiciones;

por ti me encuentro ahora, constelados hallazgos,

limpios de otro deseo,

el sol, mi dios, la noche rumorosa,

la lluvia, intimidad de siempre,

el bosque y su alentar pagano,

el mar, el mar como su nombre hermoso;

y sobre todos ellos,

cuerpo oscuro y esbelto,

te encuentro a ti, tú, soledad tan mía,

y tú me das fuerza y debilidad

como al ave cansada los brazos de la piedra.

[...] Tú, verdad solitaria,

transparente pasión, mi soledad de siempre,

eres inmenso abrazo;

el sol, el mar,

la oscuridad, la estepa,

el hombre y su deseo,

la airada muchedumbre,

¿qué son sino tú misma?

Por ti, mi soledad, los busqué un día;

en ti, mi soledad, los amo ahora".

Luis Cernuda, La realidad y el deseo.

SUNSHINE AWARD

Gústanos recibir boas novas daqueles aos que apreciamos. Neste caso en forma de agasallo, o Sunshine Award, de mans de Bibloranca, blog ao que seguimos e admiramos e ao que lle agradecemos este xesto.

Agora temos que cumplir cos requisitos esixidos (compartir o premio con outros 12 blogs, facer un post co premio recibido e agradecer á persona que cho concedeu no post, avisar aos seleccionados e publicar a dirección do seu blog). O máis complicado é facer a selección porque realmente todos os compañeiros o merecen.

Esta é a nosa escolla:

BIBLORANCA

ARS LEGENDI

BIBLIOABRAZO

MESTURAS

EN OCASIONES...LEO LIBROS

SAPERE AUDE!

RAIOTECA

AS MARIÑAS

UNHA LAGOA DE LIBROS

O RECANTO DE MIK

ARQUIVOS DO TRASNO

BIBLIOTECA OLLOS GRANDES

Agasallos

Sempre é agradable recibir agasallos. Neste caso os gañadores do concurso Deseña un ex libris ( Alejandro Órrea, Raquel Bibián e Verónica Ríos, de 4º de ESO) queren que os seus permanezan na nosa biblioteca e deciden obsequiarnos con tres libros,como podedes ver nas fotografías que aparecen a continuación. Dende a biblioteca queremos felicitalos por gañar o concurso e darlles as grazas por este xesto.

Aproveitamos a ocasión para agradecer a axuda do Departamento de Plástica nesta actividade.

Lume de cobiza

Procedencia da imaxe

"A un lado e a outro da estrada, os efectos do lume son devastadores. Os incendios de días atrás reconverteron a paisaxe dun verde fascinante nun patético ocre e negro, de penetrante cheiro a queimado. Só algún pasto esporádico achegaba co seu verdor apagado un toque de cor, que non facía outra cousa que aumentar o dramatismo provocado polas labaradas". (Páx.81).

Este é o desolador panorama que Frank Soutelo ve dende a ventanilla do seu coche no verán do ano 2006, cando o lume arrasou os nosos bosques. Este investigador de orixe galega, que reside nos Estados Unidos, ven pasar uns días de vacacións a casa duns familiares e, dun xeito casual, vese envolto nunha trama na que os intereses inmobiliarios ocupan un lugar principal. Sen medios ao seu alcance, pero coa axuda dalgúns amigos, consegue ir atando cabos ata resolver a morte de Lardo.

A obra fainos rir nalgúns momentos, por exemplo, cos mesmos nomes dalgúns personaxes como Marcial Dalama, Demoleitor, do que fai un bo retrato.

• Titulo: Lume de cobiza.
• Autor: Miguel Anxo Fernández.
• Editorial Galaxia, 278 páxinas.

Noite de verán

Noche de verano

Es una hermosa noche de verano.

Tienen las altas casas

abiertos los balcones

del viejo pueblo a la anchurosa plaza.

En el amplio rectángulo desierto,

bancos de piedra, evónimos y acacias

simétricos dibujan

sus negras sombras en la arena blanca.

En el cénit, la luna, y en la torre,

la esfera del reloj iluminada.

Yo en este viejo pueblo paseando

solo, como un fantasma.

Antonio Machado, Campos de Castilla.

Procedencia de la imagen

El día E

Hoy se celebra el Día E, la fiesta de todos los que hablamos español y desde aquí queremos contribuir recordando la importancia de esta fecha y de lo que significa. Han sido muchos los actos celebrados hasta este momento y los que se llevarán a cabo a lo largo de toda la jornada.

• A la carta
• > El día E
• > El 18 de junio se celebra el Día E. La fiesta del español

Ler no verán (II)

Estas son algunhas das nosas propostas para ler no verán.
Ler no verán (II) on PhotoPeach

Ler no verán

Procedencia da imaxe

A piques de iniciar as vacacións de verán ofrecémosmos a posibilidade de elixir as vosas lecturas para estas datas. Só tedes que pasar pola biblioteca e facernos chegar as vosas suxerencias (cales son os libros que este curso non puidestes ler por falta de tempo?) Só tedes que elixilos (non se prestarán máis de 5 libros) e comprometervos a entregalos cando comece o novo curso, no mes de setembro.

Día Mundial dos Océanos

Onte celebrouse o Día Mundial dos Océanos

Dende aquí queremos lembrar esta data cun poema de Pablo Neruda.

SI de tus dones y de tus destrucciones, Océano

a mis manos

pudiera destinar una medida, una fruta, un fermento,

escogería tu reposo distante, las líneas de tu acero,

tu extensión vigilada por el aire y la noche,

y la energía de tu idioma blanco

que destroza y derriba sus columnas

en su propia pureza demolida.

No es la última ola con su salado peso

la que tritura costas y produce

la paz de arena que rodea el mundo:

es el central volumen de la fuerza,

la potencia extendida de las aguas,

la inmóvil soledad llena de vidas.

Tiempo, tal vez, o copa acumulada

de todo movimiento, unidad pura

que no selló la muerte, verde víscera

de la totalidad abrasadora.

Del brazo sumergido que levanta una gota

no queda sino un beso de la sal. De los

cuerpos

del hombre en tus orillas una húmeda

fragancia

de flor mojada permanece. Tu energía

parece resbalar sin ser gastada,

parece regresar a su reposo.

La ola que desprendes,
arco de identidad, pluma estrellada,
cuando se despeñó fue sólo espuma,
y regresó a nacer sin consumirse.

Toda tu fuerza vuelve a ser origen.
Sólo entregas despojos triturados,
cáscaras que apartó tu cargamento,
lo que expulsó la acción de tu abundancia,
todo lo que dejó de ser racimo.

Tu estatua está extendida más allá de las olas.

Viviente y ordenada como el pecho y el manto
de un solo ser y sus respiraciones,
en la materia de la luz izadas,
llanuras levantadas por las olas,

forman la piel desnuda del planeta.

Llenas tu propio ser con tu substancia.

Colmas la curvatura del silencio.

Con tu sal y tu miel tiembla la copa,

la cavidad universal del agua,

y nada falta en ti como en el cráter

desollado, en el vaso cerril:

cumbres vacías, cicatrices, señales

que vigilan el aire mutilado.

Tus pétalos palpitan contra el mundo,

tiemblan tus cereales submarinos,

las suaves ovas cuelgan su amenaza,
navegan y pululan las escuelas,

y sólo sube al hilo de las redes
el relámpago muerto de la escama,
un milímetro herido en la distancia
de tus totalidades cristalinas.

Pablo Neruda, "El gran océano"