Cormac McCarthy naceu en Rhode Island (EEUU) en 1933. No 1967, os McCarthy trasladáronse a Washington, D.C., onde Charles (o seu verdadeiro nome) foi avogado ata o seu retiro. Asistiu á Universidade de Tennessee en 1951-52. Volveu do 1957 ó 59, e publicou dous contos na revista estudiantil co nome de 
C. J. McCarthy, xr.
A súa primeira novela foi O guardián do verxel. Obtivo varias bolsas de estudos para viaxar e xunto coa súa segunda muller, Ann, visitou varios países. Despois asentáronse en Ibiza, especie de comuna de artistas naquela época. Aquí completou A escuridade exterior. Volveron a EE.UU en 1967 e instaláronse en Rockford, Tennessee.
Fillo de Deus (1973), inspirouse en feitos reais. Obtivo críticas diversas e do 1974-75 traballou na obra de teatro O fillo do xardineiro, tamén baseada en feitos reais. Estrenouse en 1977.
En 1979, publicou a súa cuarta novela, Suttre, un libro que escribiu ós poucos durante uns vinte anos. Foi considerada a súa mellor obra xunto coa súa primeira novela ata a publicación de Meridiano de sangue (1981), western apocalíptico localizado en Texas e México durante os 1840s, que non espertou moita atención entón, pero que hoxe é considerada crucial na súa carreira. Hai unha única entrevista ó autor en The New York Times Magazine con motivo da publicación do libro.
En 1992, publicouse Todos os fermosos cabalos, primeiro volume da Triloxía da Fronteira, que a diferencia dos seus primeiros libros, obtivo un éxito total e proporcionoulle o amplo número de lectores do que carecía ata o momento.
En 1994 publicou o segundo volume da Triloxía ,Na fronteira, cuxa primeira edición tivo unha tirada de 200.000 exemplares. O libro retrata a historia sobre o intento de Billy Parham de devolver unha muller-lobo o seu fogar nas montañas do norte de México, e as tráxicas consecuencias da súa aventura.
O terceiro volume publicouse en 1998, Cidades da chaira que xunta ós personaxes dos dous primeiros libros. Non foi tan ben recibido coma os anteriores, aínda que é notable polo seu epílogo que nos devolve a Suttree nas súas imaxes e simultáneamente crea unha nova e fascinante luz sobre toda a triloxía, unificando os volumes previos.
Polo tempo que publicaba esta novela, McCarthy casou por terceira vez, e ten un fillo.Residen en Santa Fe, New México. A súa seguinte novela foi Non é país para vellos 1995.
C. J. McCarthy, xr.A súa primeira novela foi O guardián do verxel. Obtivo varias bolsas de estudos para viaxar e xunto coa súa segunda muller, Ann, visitou varios países. Despois asentáronse en Ibiza, especie de comuna de artistas naquela época. Aquí completou A escuridade exterior. Volveron a EE.UU en 1967 e instaláronse en Rockford, Tennessee.
Fillo de Deus (1973), inspirouse en feitos reais. Obtivo críticas diversas e do 1974-75 traballou na obra de teatro O fillo do xardineiro, tamén baseada en feitos reais. Estrenouse en 1977.
En 1979, publicou a súa cuarta novela, Suttre, un libro que escribiu ós poucos durante uns vinte anos. Foi considerada a súa mellor obra xunto coa súa primeira novela ata a publicación de Meridiano de sangue (1981), western apocalíptico localizado en Texas e México durante os 1840s, que non espertou moita atención entón, pero que hoxe é considerada crucial na súa carreira. Hai unha única entrevista ó autor en The New York Times Magazine con motivo da publicación do libro.
En 1992, publicouse Todos os fermosos cabalos, primeiro volume da Triloxía da Fronteira, que a diferencia dos seus primeiros libros, obtivo un éxito total e proporcionoulle o amplo número de lectores do que carecía ata o momento.
En 1994 publicou o segundo volume da Triloxía ,Na fronteira, cuxa primeira edición tivo unha tirada de 200.000 exemplares. O libro retrata a historia sobre o intento de Billy Parham de devolver unha muller-lobo o seu fogar nas montañas do norte de México, e as tráxicas consecuencias da súa aventura.
O terceiro volume publicouse en 1998, Cidades da chaira que xunta ós personaxes dos dous primeiros libros. Non foi tan ben recibido coma os anteriores, aínda que é notable polo seu epílogo que nos devolve a Suttree nas súas imaxes e simultáneamente crea unha nova e fascinante luz sobre toda a triloxía, unificando os volumes previos.
Polo tempo que publicaba esta novela, McCarthy casou por terceira vez, e ten un fillo.Residen en Santa Fe, New México. A súa seguinte novela foi Non é país para vellos 1995.
Premio Pulitzer 2007 á mellor novela, A estrada, a súa última novela, transcorre nun terreo baldío, un páramo carbonizado que é o único que queda do que algunha vez foi Norteamérica. Xa non existe máis vida sobre a terra que a humana e os homes cómense os uns ós outros. Un pai e o seu fillo percorren este mundo apocalíptico sen saber cal é o seu dest
ino. O protagonista lembra os vellos tempos, pero non sabe de certo se esa memoria non é máis que un mito.Agás por pequenos detalles (que a súa novela favorita é Moby Dick de Melville, que non lle interesa o traballo de Henry James nin falar de escritura, etc.,), iso é pouco máis ou menos o que sabemos de Cormac McCarthy.
No country for Old Men(1995)
Llewellyn Moss, que estaba cazando antílopes preto do río Grande, atópase varios homes mortos, unha morea de heroína e máis de dous millóns de dólares en efectivo. Leva os cartos, pero despois de que asasinen a dous homes máis, o coche queimado dunha de las víctimas leva ó Sheriff Bell ata aquela carnicería, e logo dáse de conta de que Moss e a súa muller necesitan axuda desesperadamente.
Esta é unha historia desgarradora, unha meditación sobre os lazos que o amor, o sangue e o deber dan forma ás vidas e os destinos, e unha novela de gran poder.
No hay comentarios:
Publicar un comentario