8/9/15

Las almas juzgadas

" Bálint se detuvo sin querer, la vista era espectacular: al fondo del verdor salvaje los troncos parecían morados y velos de musgo plateado ondeaban desde las ramas formando cordones que tejían una red completa. No había más colores que el verde, el morado y el plata. Sólo se distinguían esos tres. Mirando aún más allá, el bosque resultaba mágico, inverosímil. Allí cerca sólo unas pocas hileras se balanceaban al viento, pero detrás había cada vez más y al fondo daban la impresión de ser una cortina de vapor plateado". (Páx.275).



  Ler a Triloxía transilvana de Miklós Bánffy é un auténtico placer. A riqueza de vocabulario, a temática plantexada, o lirismo que se desprende das súas descripcións da natureza, a caracterización dos personaxes, ... convirten a esta obra nun obxecto de culto para os amantes da literatura.
   As almas xuzgadas é o segundo tomo da triloxía (do primeiro xa demos conta no blog). Nel volvemos atopar a Bálint Abády e a László Gyeróffy en diferentes situacións, mentres asistimos a importantes cambios no panorama político de Hungría. As cousas non volverán ser as mesmas para a sociedade húngara. 
  Se comparamos este libro co anterior, observamos que o peso da política é máis importante así como o número de páxinas dedicadas a describir a natureza.
   Non deberiamos perder a oportunidade de ler unha obra coma esta. Un auténtico luxo.
   

No hay comentarios:

LinkWithin