26/2/13

El vendedor de humo

Este traballo, dirixido por Jaime Maestro e realizado polos alumnos da escola valenciana Primer Frame, foi premiado na categoría de Mellor curtametraxe de animación na derradeira edición dos Premios Goya.

25/2/13

Los días contados

"Abády llegó a Venecia una tarde resplandeciente. Una góndola lo llevó a un pequeño hotel italiano de segunda categoría, cerca de la Plaza de San Marcos, donde no se alojaban extranjeros. A las siete se fue al Ponte Canonica. Habían quedado allí por carta. Adrienne, que vivía en el Hotel Danieli, situado en el viejo Palazzo Dandolo, pudo llegar hasta allí discretamente entre las callejuelas traseras. Sólo ella se alojaba allí. Sus hermanas y mademoiselle Morin estaban en un palacete del Lido, frente al mar. Iba a verlas todos los días.Bajaban a la playa, comían juntas y, por la tarde o por la noche, Adrienne volvía a su hotel". ( Páx. 650)



Hai libros que nos sorprenden e que nos fan vivir momentos extraordinarios e hai outros que non son capaces de despertar en nos ningún sentimento. Las horas contadas de Miklós Bánffy pertence, na miña opinión, ao primeiro grupo. Está na categoría dos grandes porque é capaz de describir con mestría o ocaso da aristocracia húngara a principios do século XX e de achegarnos a un mundo que está a piques de desaparecer. Nel atopamos a Bálint Abády, que acaba de chegar do estranxeiro e debe poñerse no lugar que lle corresponde na sociedade e, ao seu carón, a Lásló Gyeroffy, o seu curmán, que ten ideas diferentes sobre como se debe vivir.  Acompañados de Adrienne e Klára axudarannos a coñecer a sociedade na que viven.A política, as relacións sociais, a economía...son analizadas con detalle nunha obra escrita para perdurar que continúa con Las almas juzgadas e El reino dividido. Unha triloxía que non debemos perder.

14/2/13

O único que queda é o amor

"Desconcertada , buscou o libro. Axiña o atopou: Todo el amor de Pablo Neruda. Foi á páxina indicada na tarxeta, aínda que xa sospeitaba que o poema completo sería moito máis intenso e emotivo que os versos que o iniciaban. Así era, así era. A Sara tremíanlle as pernas mentres lía aquela fervenza de imaxes que parecían creadas para sacudir coma un vendaval o seu corazón. Cómo puidera pasar tantos anos ignorando un poema así?"

           O único que queda é o amor de A. Fernández Paz


5/2/13

Quiero que mi boca se desnude

A piques de celebrar o Día de San Valentín queremos ir preparando a data con algunhas cancións, textos... como este bolero de Café Quijano e Armando Manzanero.

Falando de Paz II

Para conmemorar o Día da Paz fixemos, coa axuda do Departamento de Historia e os alumnos de 1º de ESO, unha pequena exposición á entrada do noso centro. Deixamos aquí algunhas das images que utilizamos.






LinkWithin