26/6/11

SUNSHINE AWARD

Gústanos recibir boas novas daqueles aos que apreciamos. Neste caso en forma de agasallo, o Sunshine Award, de mans de Bibloranca, blog ao que seguimos e admiramos e ao que lle agradecemos este xesto.

Agora temos que cumplir cos requisitos esixidos (compartir o premio con outros 12 blogs, facer un post co premio recibido e agradecer á persona que cho concedeu no post, avisar aos seleccionados e publicar a dirección do seu blog). O máis complicado é facer a selección porque realmente todos os compañeiros o merecen.

Esta é a nosa escolla:


23/6/11

Agasallos


Sempre é agradable recibir agasallos. Neste caso os gañadores do concurso Deseña un ex libris ( Alejandro Órrea, Raquel Bibián e Verónica Ríos, de 4º de ESO) queren que os seus permanezan na nosa biblioteca e deciden obsequiarnos con tres libros,como podedes ver nas fotografías que aparecen a continuación. Dende a biblioteca queremos felicitalos por gañar o concurso e darlles as grazas por este xesto.
Aproveitamos a ocasión para agradecer a axuda do Departamento de Plástica nesta actividade.

22/6/11

Lume de cobiza


"A un lado e a outro da estrada, os efectos do lume son devastadores. Os incendios de días atrás reconverteron a paisaxe dun verde fascinante nun patético ocre e negro, de penetrante cheiro a queimado. Só algún pasto esporádico achegaba co seu verdor apagado un toque de cor, que non facía outra cousa que aumentar o dramatismo provocado polas labaradas". (Páx.81).

Este é o desolador panorama que Frank Soutelo ve dende a ventanilla do seu coche no verán do ano 2006, cando o lume arrasou os nosos bosques. Este investigador de orixe galega, que reside nos Estados Unidos, ven pasar uns días de vacacións a casa duns familiares e, dun xeito casual, vese envolto nunha trama na que os intereses inmobiliarios ocupan un lugar principal. Sen medios ao seu alcance, pero coa axuda dalgúns amigos, consegue ir atando cabos ata resolver a morte de Lardo.
A obra fainos rir nalgúns momentos, por exemplo, cos mesmos nomes dalgúns personaxes como Marcial Dalama, Demoleitor, do que fai un bo retrato.
  • Titulo: Lume de cobiza.
  • Autor: Miguel Anxo Fernández.
  • Editorial Galaxia, 278 páxinas.

19/6/11

Noite de verán


Noche de verano

Es una hermosa noche de verano.
Tienen las altas casas
abiertos los balcones
del viejo pueblo a la anchurosa plaza.
En el amplio rectángulo desierto,
bancos de piedra, evónimos y acacias
simétricos dibujan
sus negras sombras en la arena blanca.
En el cénit, la luna, y en la torre,
la esfera del reloj iluminada.
Yo en este viejo pueblo paseando
solo, como un fantasma.

Antonio Machado, Campos de Castilla.

Procedencia de la imagen

18/6/11

El día E

Hoy se celebra el Día E, la fiesta de todos los que hablamos español y desde aquí queremos contribuir recordando la importancia de esta fecha y de lo que significa. Han sido muchos los actos celebrados hasta este momento y los que se llevarán a cabo a lo largo de toda la jornada.

15/6/11

Ler no verán


A piques de iniciar as vacacións de verán ofrecémosmos a posibilidade de elixir as vosas lecturas para estas datas. Só tedes que pasar pola biblioteca e facernos chegar as vosas suxerencias (cales son os libros que este curso non puidestes ler por falta de tempo?) Só tedes que elixilos (non se prestarán máis de 5 libros) e comprometervos a entregalos cando comece o novo curso, no mes de setembro.

9/6/11

Día Mundial dos Océanos


Onte celebrouse o Día Mundial dos Océanos
Dende aquí queremos lembrar esta data cun poema de Pablo Neruda.


SI de tus dones y de tus destrucciones, Océano
a mis manos
pudiera destinar una medida, una fruta, un fermento,
escogería tu reposo distante, las líneas de tu acero,
tu extensión vigilada por el aire y la noche,
y la energía de tu idioma blanco
que destroza y derriba sus columnas
en su propia pureza demolida.

No es la última ola con su salado peso
la que tritura costas y produce
la paz de arena que rodea el mundo:
es el central volumen de la fuerza,
la potencia extendida de las aguas,
la inmóvil soledad llena de vidas.
Tiempo, tal vez, o copa acumulada
de todo movimiento, unidad pura
que no selló la muerte, verde víscera
de la totalidad abrasadora.

Del brazo sumergido que levanta una gota
no queda sino un beso de la sal. De los
cuerpos
del hombre en tus orillas una húmeda
fragancia
de flor mojada permanece. Tu energía
parece resbalar sin ser gastada,
parece regresar a su reposo.
La ola que desprendes,
arco de identidad, pluma estrellada,
cuando se despeñó fue sólo espuma,

y regresó a nacer sin consumirse.

Toda tu fuerza vuelve a ser origen.
Sólo entregas despojos triturados,
cáscaras que apartó tu cargamento,
lo que expulsó la acción de tu abundancia,
todo lo que dejó de ser racimo.

Tu estatua está extendida más allá de las olas.

Viviente y ordenada como el pecho y el manto
de un solo ser y sus respiraciones,

en la materia de la luz izadas,
llanuras levantadas por las olas,

forman la piel desnuda del planeta.
Llenas tu propio ser con tu substancia.

Colmas la curvatura del silencio.

Con tu sal y tu miel tiembla la copa,
la cavidad universal del agua,
y nada falta en ti como en el cráter
desollado, en el vaso cerril:
cumbres vacías, cicatrices, señales
que vigilan el aire mutilado.

Tus pétalos palpitan contra el mundo,
tiemblan tus cereales submarinos,
las suaves ovas cuelgan su amenaza,
navegan y pululan las escuelas,
y sólo sube al hilo de las redes
el relámpago muerto de la escama,
un milímetro herido en la distancia
de tus totalidades cristalinas.

Pablo Neruda, "El gran océano"


1/6/11

Manifesto das Bibliotecas Escolares de Galicia

Ante a previsible retirada de formadores específicos no ámbito das bibliotecas escolares no Servizo de Formación do Profesorado, no Centro Autonómico de Formación e Innovación e nos centros de formación e recursos dependentes da Dirección Xeral de Educación, Formación Profesional e Innovación Educativa, segundo o borrador da orde que convocará concurso público de méritos para cubrir postos de persoas directoras e asesoras nestes centros queremos manifestar o seguinte:

Hai proxectos que nacen marcados pola vulnerabilidade e a razón desta circunstancia non ten nada que ver coa falta de rigor ou a pouca entrega das persoas que os poñen en marcha. Máis ben ten que ver co feito de que nacen destinados a nadar contra corrente. Con todo, esa é a principal razón da súa existencia: xorden porque responden a unha necesidade non satisfeita pero compartida por un número crecente de persoas que senten que é posible compartir e facer viable o proxecto xuntos. Así naceu o movemento que cristalizou na iniciativa que todos coñecemos como PLAMBE. De xeito que dende hai algúns anos, esa iniciativa levou o mellor da creatividade e o esforzo de moitos docentes que xenerosamente regalaron o seu tempo e a súa capacidade de formar equipos e ilusionar a outros docentes en centros e centros de toda a nosa comunidade. Xuntos aprendemos a ser rigorosos e esixentes nos nosos proxectos, a crear espazos de aprendizaxe colaborativo, de cambios de estratexia, de achegamento ás novas tecnoloxías, de racionalización na xestión da información. Que ninguén se equivoque: os responsables das bibliotecas escolares non son seres evanescentes perdidos en vanas quimeras que tentan “roubar” horas a materias “importantes” para que o alumnado esmoreza entre mundos de ficción. Nada máis lonxe da realidade. Nun centro onde hai un equipo que xestiona a biblioteca de forma eficaz nótase. Os fondos adquírense con criterio, establécense acordos para xestionar a información, créanse espazos de colaboración e docencia compartida. Non é doado porque a maquinaria educativa ten unhas inercias difíciles de combater. A pesar de todo, estes docentes fórmanse e exercen a súa dura misión en horas non retribuídas, roubadas ás súas familias, ao descanso, ao lecer. Fomos coordinados con rigor e seriedade pola Asesoría de Bibliotecas Escolares pero sempre nos faltou o marco legal axeitado. A nosa misión é dura porque queda moito por definir. Na nosa inxenuidade e boa fe esperabamos conseguir progresivamente tempos e formación para seguir mellorando na nosa función se demostrabamos que eramos rigorosos e eficaces. Os nosos méritos como colectivo son dabondo coñecidos polos nosos gobernantes e acreditados por diferentes administracións e ámbitos a nivel estatal. Os numerosos e constantes premios anuais de boas prácticas concedidos polo Ministerio de Educación y Ciencia non caeron do ceo. Durante todos estes anos a formación recibida foi fundamental para levar a cabo actuacións rigorosas e enfocadas na dirección correcta.

Sabemos das cuantiosas axudas que a Dirección Xeral de Educación, Formación Profesional e Innovación Educativa, destina a outros proxectos, dos incentivos para a elaboración de contidos dixitais por parte das empresas editoriais, entre outras iniciativas. Non sería tamén interesante fomentar a produción de materiais propios e promover desde cada centro a estandarización de procedementos que axuden a xestionar a información entre o noso alumnado sen confiar todo a eses materiais externos que proceden da industria editorial, por valiosos que poidan ser? Por que non seguir aproveitando a experiencia e valía dos equipos das bibliotecas escolares nestes cometidos?. O noso empeño sempre foi crear nos centros pequenos focos que tentan estender esas boas prácticas de innovación e excelencia. Non entendemos este novo e repentino xiro na política de formación desta Dirección Xeral. Non nos parece xusto posto que, podemos dicir honestamente que, pola nosa banda, cumprimos con fartura. Ao desmantelar as estruturas que nos sosteñen o deterioro será proporcional ao entusiasmo e o esforzo investidos: inmenso e imparable. Algúns lembramos como o noso Conselleiro lanzou un bico ao aire ao despedirse dos asistentes aos últimos encontros despois dunhas entusiastas palabras de eloxio polos éxitos logrados polas bibliotecas escolares galegas a nivel estatal. Onde quedou ese entusiamo? Que interpretación debemos facer? O noso país pode permitirse tirar pola borda todo este traballo? E nós?. En que situación quedaremos agora diante das nosas comunidades educativas se despois de tanta insistencia é a propria Consellería a que nos invisibiliza?.

Colectivo dos equipos das bibliotecas escolares integradas no PLAMBE (Plan de Mellora das Bibliotecas Escolares Galegas)

LinkWithin