A vida sempre nos sorprende. Esta é unha das conclusións á que podemos chegar despois de ler este libro de Linda Olsson, Astrid y Veronika. A primeira é unha muller maior que practicamente vive recluida na súa casa, nunha localidade sueca da que só saiu unha vez. Veronika,en cambio,ten trinta e un anos, é escritora, gústalle viaxar pero precisa tomarse un tempo para si mesma despois de ter sufrido unha importante perda na súa vida.
Pouco a pouco, as dúas mulleres van facéndose amigas e superando as situacións vividas no pasado.
É unha lectura que non nos vai defraudar.
"Se levantó y se desperezó mientras caminaba hacia la puerta. Fuera, desde los peldaños de la entrada, vio la luna llena, amarilla y brillante, sonriendo en el cielo negro justo por encima de los árboles. Era un sábado de mediados de agosto y había invitado a Astrid a una cena tradicional de cangrejos de río. Habían adquirido una cómoda rutina que consistía en paseos diarios y cena un par de veces por semana, alternando la casa. La vida se desarrollaba según un ritmo amable y predecible. Veronika se sentía en paz, descansando en el presente". (Páx.182-183)
No hay comentarios:
Publicar un comentario