- Título: La voz.
- Autor : Arnaldur Indridason.
- Editorial RBA, 332 páxinas.
31/1/10
La voz
30/1/10
Irena Sendler:unha muller de Paz
29/1/10
Citas pola Paz (III)
28/1/10
La generación del 27
25/1/10
Os Buddenbrook
Thomas Mann é un autor consagrado da literatura universal; sen embargo, teño que confesar que o que tiña lido del ata o de agora ( “A morte en Venecia”, “A montaña máxica” e “Doktor Faustus”) non me gustara: pareciame moi pesado e un pouco inintelixible, e rematábao polo absurdo sentimento de que hai cousas que é necesario ler. Non me pasou así con “Os Buddenbrook”, lino con paixón, desexando retomar a lectura en calquera momento e demorando o máis posible o momento de deixala.
É que son tan certeras a súas descricións, que un cre escoitar o fru-fru da seda dos vestidos das damas, percorrer os salóns e demais estancias da casa dos Buddenbrook, saborear os suculentos pratos das celebracións, ver ás personaxes…Tan atinados os retratos psicolóxicos que entendemos a Tony obsesionada pola distinción, romántica e sentimental, orgullosa e inconsciente víctima da súa condición de muller e do seu sentido do deber para coa súa estirpe, comprendemos os seus desgraciados matrimonios e tamén a súa desolación ao asistir ao declinar da súa familia, desolación da que sempre se recupera porque cos anos vai desenvolvendo un gran espíritu práctico; e que dicir de Christian… moi poucas veces lin un retrato tan axustado: personalidade de espíritu artístico, con dificultade para centrarse nos aspectos prácticos da vida, tendente ao abandono e a desidia, centrado en si mesmo e na análise obsesiva dos seus procesos físicos e psicolóxicos, bohemio e transgresor das convencións sociais. Comprendemos tamén a Thomas, home de mentalidade práctica e emprendedora, defensor da orde, a disciplina e o traballo, pero que debe soportar a pesada carga da dirección da empresa e a familia e que, ás veces, vese sobrepasado por ela e cae nun profundo abatimento, que tamén ten que ver cun sentimento de vacío interior, de vivir a vida como representación. Sentimos distancia respecto a Gerda, esposa de Thomas, bela, fría, reservada, que só se emociona coa música; compadecémonos de Hanno, o herdeiro, tímido, feble, enfermizo, hipersensible e fonte de continua frustración para o seu pai, Thomas, que quere facer del un home de acción, cheo de vigor, dinamismo e determinación.
Está tan ben medido o tempo narrativo que a lectura faise áxil e amena; non ocorre aquí como en tantos libros que nos gustan, pero aos que lles quitaríamos unha boa parte, a este, a pesar das súas case mil páxinas, no lle sobra nada.
Inspirándose na súa propia familia, Thomas Mann cóntanos a historia dos Buddenbrook, ricos comerciantes alemáns, ao longo do século XIX. O autor coñece o seu mundo e recréao con xenial mestría.
Referíndose a Lola Flores dicía o New York Times: “Non sabe bailar nin cantar, pero non a perdan”. Pois ben, Thomas Mann fai bailar as súas personaxes a danza da vida e canta as súas peripecias nun libro inesquecible. Non volo perdades.
24/1/10
23/1/10
Citas pola Paz (II)
20/1/10
Citas pola Paz
19/1/10
Club de lectura Calamus:Primeira proposta
18/1/10
O Decreto do Galego
17/1/10
Un burka por amor
15/1/10
O último traballo do señor Luna
13/1/10
11/1/10
La educación en Roma
10/1/10
Volve Calamus
8/1/10
Unos por otros
- Título: Unos por otros.
- Autor: Philip Kerr.
- Editorial RBA, 410 páxinas.
5/1/10
Auto dos Reis Magos
[CASPAR]
[Solo.]
¡Dios criador, cuál maravila,
no sé cuál es aquesta strela!
Agora primas la he veída;
poco tiempo ha que es nacida.
¿Nacido es el Criador
que es de la[s] gentes Senior?
Non es verdad, no sé qué digo;
todo esto non vale un figo.
Otra nocte me lo cataré,
si es verdad bine lo sabré.
3/1/10
Monte Louro
Esta é unha historia que ten dous nomes fundamentais: Xaviera e Delio . Nai e fillo viven no Salto, a carón do Monte Louro, sen outra compaña ca eles mesmos, podería dicirse, despois de seren abandoados por Mauro, o proxenitor.
A súa existencia non é doada (pobreza, soidade,...) e, nun determinado momento, Delio decide deixar soa á súa nai. Comeza deste xeito un periplo por varias cidades, das que Barcelona ocupa un lugar importante, ata chegar a Bos Aires, onde se instala finalmente.
"Bos Aires é tamén moito máis ca a Barcelona de onde vén de vivir o último e, por tantas cousas, decisivo ano. Bos Aires é para el unha ameazadora cosmópole ocupada arestora nun fragor xeral de coches e masas de xente. Bos Aires abate os seus primeiros pasos con quiñóns dun estrépito ó que el, abraiado mentres deixa atrás o porto, só lle pide o premio gordo da amnesia." (Páx. 363).
- Título : Monte Louro.
- Autor: Luís Rei Nuñez.
- Editorial Xerais, 681 páxinas.